Η Southeast European Airlines S.E.E.A. - [κωδικοί 6J / GRE] ήταν η πρώτη ελληνική αεροπορική εταιρία που μπήκε στην αγορά της Ελλάδος, με τακτικά δρομολόγια και έγινε έτσι η πρώτη ανταγωνίστρια αεροπορική εταιρία της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το ξεκίνημα της προσπάθειας έγινε με την προσθήκη του πρώτου αεροσκάφους στον στόλο, το οποίο ήταν ένα Cessna 421B με νηολόγιο SX-AOS (cn 421B0570) το οποίο παρελήφθη τον Ιανουάριο του 1991! Tα πράγματα όμως κολλούσαν. Η ΥΠΑ καθυστερούσε την αδειοδότηση. Η συνέχεια έγινε με την παραλαβή του πρώτου από τα τρία αεροσκάφη τύπου Fairchild (Swearingen) SA 226 TC Metro II, το Μάρτιο του 1992. Μετά τη χορήγηση της σχετικής άδειας, οι πτήσεις άρχισαν το Νοέμβριο του 1992 εκτελώντας ταχυδρομικές και εμπορευματικές μεταφορές (cargo), καθώς και μισθωμένες (charter) πτήσεις στο εσωτερικό με άμεσο στόχο την εδραίωση της εταιρίας στην ελληνική αγορά. Μέσα στα σχέδια της εταιρίας δεν ήταν μόνο η εκτέλεση πτήσεων στο εσωτερικό, αλλά και η επέκταση στην ενοποιημένη πλέον ευρωπαϊκή αγορά.
Η προσωπική γνωριμία των κκ. Πηλαδάκη και Πανταζόπουλου (ιδρυτών της SEEA) με τον Sir Richard Branson ήταν η αιτία για μια συμφωνία francise για τη διαδρομή Αθήνα-Λονδίνο. Τότε αυτό ήταν κάτι το καινοτόμο, και ακομη και σήμερα είναι σπάνιο φαινόμενο στον αεροπορικό χώρο. Τι συμβαίνει σε μια συμφωνία franchise? Απλά πράγματα: Μία εταιρία που εμπορεύεται ένα επιτυχημένο προϊόν δίνει το δικαίωμα σε άλλη εταιρία να λειτουργήσει χρησιμοποιώντας το όνομά της με την προϋπόθεση ότι οι προσφερόμενες υπηρεσίες θα είναι ακριβώς οι ίδιες χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση από αυτές που η μητρική εταιρία προσφέρει. Αυτό σημαίνει ότι ο επιβάτης π.χ. της Virgin S.E.E.A. απολάμβανε τις ίδιες υπηρεσίες και είχε την ίδια αίσθηση με έναν επιβάτη της Virgin Atlantic με τη μόνη διαφορά ότι τα αεροσκάφη καθώς και τα πληρώματα ήταν ελληνικά, μιας και η S.E.E.A. είχε αναλάβει όλη την ευθύνη του δρομολογίου.
Ο πρώτος καρπός της συνεργασίας ήταν ένα Βoeing B737-4Y0 (G-UKLB, cn 24344/1723) το οποίο είχε μισθωθεί από την Air UK Leisure (στην ουσία από την Guiness Peat Aviation Group) και παρέμεινε στον στόλο για δώδεκα μήνες (Απρίλιο 1993 - Απρίλιο 1994). Τα δρομολόγια αρχίζουν την 1η Απριλίου 1993 μεταξύ Λονδίνου (Gatwick) και Αθηνών. Εκείνη την ημέρα μάλιστα ήταν η πρώτη προγραμματισμένη πτήση της Virgin Atlantic (ως Virgin Airlines) στην Ευρώπη! Από τον Ιούνιο του ιδίου έτους η συχνότητα των πτήσεων αυξήθηκε σε δύο ημερησίως (μία προς Heathrow και μία προς Gatwick), μεταφέροντας συνολικά μέχρι το Δεκέμβριο 70.000 επιβάτες κάτι που αποδείκνυε την ανταπόκριση του επιβατικού κοινού αλλά και την επιτυχία της συμφωνίας. Από τον Ιανουάριο του 1994 η S.E.E.A. είχε αποκτήσει υπό το καθεστώς μίσθωσης (διάρκειας ενός έτους) από την εταιρία ενοικιάσεων αεροσκαφών Orix ένα Airbus A320-231 (SX-BSV, cn 449) το οποίο αντικατέστησε από τον Απρίλιο στην παραπάνω γραμμή το Boeing 737-4Y0. Παράλληλα η εταιρία είχε παραλάβει τον Ιούλιο του 1993 ένα πρώτο Fokker F50 (SX-BSF, cn 20105) αποκτώντας τη δυνατότητα πραγματοποίησης ναυλωμένων πτήσεων στο εσωτερικό, αρχικά, συνδέοντας την Αθήνα με Ηράκλειο, Ρόδο και Αλεξανδρούπολη. To δεύτερο Fokker F50 ήρθε τον Ιανουάριο του 1994 (SX-BSE, cn 20104). Τον Μάϊο του 1994 η εταιρεία παρέλαβε από την Orix άλλα δύο Αirbus A320-231 (SX-BSH, cn 225 στις 26 Μαΐου και SX-BSJ, cn 230 στις 27 Μαΐου), τα οποία τα μίσθωσε την ίδια μέρα στην Ambassador Airways.
Η εταιρεία εκτελούσε με τα Metro και τα Fokker πτήσεις εσωτερικού από Αθήνα προς Ηράκλειο, Θεσσαλονίκη, Ρόδο, Χανιά, Αλεξανδρούπολη και Κέρκυρα. Η εταιρεία σχεδίαζε να αρχίσει από το καλοκαίρι του 1994 πτήσεις από τη Θεσσαλονίκη προς τη Σκιάθο, τη Σαντορίνη, τη Ρόδο τη Μύκονο και τη Σάμο, ενώ σκόπευε να ενώσει τη Μύκονο με τη Σαντορίνη. Λόγω των διαφαινόμενων προβλημάτων εκείνο το καλοκαίρι, δεν μπόρεσε να διευκρινιστεί τι πραγματοποιήθηκε και σε ποιό βαθμό. Επίσης η εταιρεία είχε εισάγει και πρόγραμμα διακεκριμένων θέσεων με την επωνυμία HERMES CLASS, στην οποία οι πελάτες απολάμβαναν επιπλέον service.
Οικονομικά προβλήματα (για τα οποία "συνέδραμε" ιδιαίτερα και η Ambassador με την μη πληρωμή του μισθώματος στην εταιρεία, αλλά και ο ανηλεής πόλεμος που δεχόταν υπογείως από την Ολυμπιακή) την ανάγκασαν να σταματήσει κάθε επιχειρησιακή δραστηριότητα στις αρχές του 1995, μετά από τρία χρόνια λειτουργίας.
Τα ακόλουθα αεροσκάφη πέταξαν με την εταιρεία ή συνδέθηκαν με αυτή:
